Królowa Potępionych

 Imię : Akasha
Wiek: Najstarsza z wampirów
Płeć: Wampirzyca
Stanowisko: Matka Wampirów
Moce: Władca ognia, Dar chmur
Zdjęcie:

Charakter: Władcza,zdecydowana ,mądra, silna, agresywna, zrównoważona , kobieca,potężna,bezlitosna, poważna

Historia: Narodziłam się w 4 tysiącleciu p.n.e. Byłam kapłanką bogini Innany w Uruk,  później poślubiłam władcę Egiptu króla Enkila. Byłam złą, egoistyczną i zapatrzona w siebie kobietą. Dowiedziawszy się o istnieniu dwóch rudowłosych bliźniaczek (Mekare i Maharet), które potrafiły rozmawiać z duchami, postanowiłam je poznać.Chciałam zdobyć umiejętnośći kontrolowania duchów, gdy okazało się to niemożliwie wtrąciłam bliźniaczki do lochów, a następnie skazałam na poniżenie przez królewskiego sługę – Khaymana. Zły demon Amel chciał ukarać królową za jej bezmyślność, poza tym pragnął być docenionym przez bliźniaczki.Na dworze został uknuty spisek przeciwko parze królewskiej (wprowadziłam zakaz zjadania po śmierci swoich bliskich, nakazałam zakopywanie ich zwłok. Była to metoda niepopularna i z trudem akceptowana przez społeczeństwo). Spiskowcy wkroczyli do domu i zasztyletowali zarówno mnie jak i Enkila. Amel wykorzystał moment i połączył się z moją krwią, w ten sposób stwarzając pierwszego wampira. Drugim wampirem został Enkil, mój mąż .

Ja i Enkil, nie mogąc znieść ciężaru swojej nowej natury sprowadziliśmy  z powrotem bliźniaczki, oczekując od nich ratunku. Kiedy dowiedzieliśmy  się , że nie można odwrócić tego co się stało, zemściliśmy się okrutnie na siostrach. Po stuleciach ja wraz z Enkilem zapadłam w sen. Wampir, który opiekował się nami, wystawił nas na zabójcze dla wampirów promienie słoneczne. Ja Sama nie dostałam  żadnych obrażeń, jednakże moja  krew była zmieszana z krwią każdego wampira na Ziemi, a te, słabsze od mnie , w większości spłonęły żywcem. Nieliczni przeżyli, jednakże byli na tyle poparzeni, że z trudnością mogli się chociażby poruszać. Wkrótce potem Marius de Romanus, świeży wówczas wampir wywiózł nas z Egiptu i od tamtej pory opiekował się z mną i Enkilem. Pod koniec XVIII poznałam  Lestata de Lioncourta. Gdy zagrał mi na skrzypcach ,ofiarowałam swoją krew Lestatowi. Wówczas przebudził się i Enkil, który z łatwością mógłby zniszczyć Lestata. Walkę między Enkilem a mną przerwał Marius, który przybył na miejsce.

W roku 1985 przebudziłam  się ponownie ze snu, poruszona rockową muzyką Lestata.